خانه نشینی
خانه نشینی درست بعد از نوشتن پست قبلی ,یک جلسه با مدیرم داشتم. کاری رو که تمام و کمال من انجام داده بودمش و کاملا در جریانش بودم,همکارم رو چون آقا بود برد توی جلسه,بنده خدا همکارم که اصلا نمی دونست چه خبره هی می اومد بیرون و از من می پرسید که فلان موضوع جریانش چیه.. بعد هم در نهایت جلسه خوب پیش نرفت و افتاد به زمان دیگه ای. مدیرم هم من رو دعوا کرد که چرا همکارم رو خوب توجیه نکردم ...فکرش رو بکنید چه مدیر روشنی دارم من.... همان موقع ها بود که احساس کردم باز سر و کله لکه های قهوه ای پیدا شده.... این بود ک دیگه اصلا صبر نکردم و بدون اینکه به مدیرم بگم اومدم بیرون...مستقیم رفتم بیمارستان ...دستیار دکتر اونجا بود تا منو دید که رنگم مثل گچ سفید شده منو برد تو اتاق دکتر که خالی بود و خوابوند روی تخت.. خیلی اعصابم خورد بود احساس کردم دارم از دستش می دم....
بعد که کمی آروم شدم با تماس با دکتر دارو هام رو زیاد کرد,فعلا تا آخر هفته رو برام مرخصی نوشته... از دیروز که اومدم خونه کاملا آرومم و دیگه خونریزی نداشتم.. سعی کردم استراحت کنم کامل... حالا تا شنبه وقت دارم کمی آرامش داشته باشم. فعلا تصمیم دارم که شنبه استعفامو بدم قبل از اینکه برای همیشه پشیمان بشم..فعلا خانه نشین شدم...راستش خیلی الان آرومم...دوستای مهربونم برام دعا کنین خیلی به دعاتون احتیاج دارم
اگه قیافه منو دیروز می دیدین..خودم داشتم میمردم..الان خوبم خدا رو شکر استراحت کامل می کنم.دیگه بقیه اش هر چی خدا بخواد
مراقب باش دختر خوب
خودت و نی نی الان مهمترین هستین
امیدوارم هر راهی رو که در خصوص کار کردن یا کار نکردن انتخاب می کنی برات بهترین باشه عزیزم
امان از این مدیرهای...
مراقب خودت و نازدونه خوشگلمون بااااااااااش
امروز ظهر پرواز برگشتمه 
دلم واسه جوجه هام یه ذره شده
موندن پیش باباشون 
گمونم برای آروم کردن من گفت البته
